Beperking van beslag

1. Door de wet van 14 juni 2004 betreffende de onvatbaarheid voor beslag en de ononverdraagbaarheid van de bedragen waarvan sprake is in de artikelen 1409, 14709bis en 1410 Ger. W. wanneer die bedragen op een zichtrekening gecrediteerd zijn, welke in werking trad op 01 juli 2005, zal het storten van het maandloon op een financiële rekening meer bescherming krijgen, met name dezelfde bescherming als op het loon zelf.

Achtergrond

2. Tot op heden werden door mensen die financiële problemen beleven, vaak geen bankrekening genomen, om het beslag op hun rekening door een schuldeiser, of compensatie tussen de saldi van de verschillende rekeningen bij dezelfde bank te vermijden. Wat men heeft ontvangen, zal tegen beslag worden beschermd tot beloop van het bedrag dat men nog nodig heeft om de betrokken maand uit te doen. (in feite komt dit neer op het loon dat dan maandelijks gestort wordt). Dit geldt ook voor alle uitkeringen van onderhoud die op deze rekening worden gestort.

3. Het betreft in feite de bestaande beperkingen van beslag op het loon of pensioenen of werkloosheidsuitkeringen, etc… tot bepaalde bedragen. Het loon of de vervangingsinkomen worden ingedeeld in verschillende schijven waarbinnen dan slechts een bepaald percentage van het loon in beslag kan worden genomen. De grenzen worden ieder jaar aangepast aan de index van de consumptieprijzen.

De grens wordt vanaf 1 januari 2018 vermeerderd worden met EUR 68 per kind ten laste. (Bedragen vanaf 1 januari 2018)

4. Het was in het verleden een vaak voortkomende praktijk dat eenmaal deze sommen gestort werden op een bankrekening, hierop wel degelijk beslag kon worden gelegd, omdat het nastorten op een rekening een ander karakter kreeg (een tegoed).

5. De bescherming uit de wet van 14 juni 2004 gaat gepaard met het haast grondrecht dat tot stand is gekomen voor elkeen om over een bankrekening te kunnen beschikken, en te beschikken over een basisbankdienst. Elkeen die er uitdrukkelijk om vraagt, heeft recht op zo’n basisdienst, en dit tegen een maximumprijs van 15,17 € per jaar (bedrag sinds 1 januari 2016). Dit onafhankelijk van mogelijke financiële problemen van deze persoon. Het basispakket omvat:

6. Eens de voorwaarden overschreden worden, kan de bank de prestaties aan het gewoon tarief aanrekenen. In geval van basisbankdienst kan de bank wel verrichtingen weigeren wanneer ze leiden tot een negatief saldo op de rekening. Om over zo’n basis-bankdienst te beschikken moet elkeen dan op een door de bank ter beschikking gesteld document een correcte verklaring geven. Wie veroordeeld is voor een reeks van misdrijven, zoals oplichting, misbruik van vertrouwen, fraudeleus bankroet, valsheid in geschriften en witwassen, kan hiertoe het recht worden ontzegd. Wie al beschikt over andere dienstverleningen (bijvoorbeeld beschikken over een kredietkaart) bij de bank, kan evenmin aanspraak maken op deze basisdienst (d.w.z. aan hogervermelde financiële voorwaarden).

7. Indien u een probleem wenst te melden of een klacht wilt neerleggen tegen een financiële dienst kunt u terecht bij de Algemene Directie Economische Inspectie. U moet de klacht wel eerst indienen bij de kredietinstelling in kwestie, pas nadat er geen oplossing werd bereikt, kan u een beroep doen op de Bemiddelingsdienst Banken – Krediet – Beleggingen. Zie de contactinformatie hieronder.

Het invoeren van art. 1411 Ger. W. vormt de oplossing

8. De wet van 14 juni 2004 kwam eigenlijk nooit tot uitvoering en is opgeheven met een nota van 20 januari 2006. Dit betekende echter niet dat het loon dat op een zichtrekening werd gestort opnieuw voor beslag vatbaar was. Door de Programmawet van 27 december 2005 werd een art. 1411 Ger. W. ingevoerd. Daardoor werden ook het loon en vakantiegeld, vervangingsinkomen, inkomsten uit zelfstandige activiteiten, opbrengsten uit verhuur en kapitaal en onderhoudsgelden, gestort op een zichtrekening, aan een beperkt beslag onderworpen. Het is wel belangrijk dat een onderscheid kan gemaakt worden tussen de beslagbare bedragen en de niet-beslagbare bedragen.

9. Om het onderscheid duidelijker te maken heeft de wetgever een vermoeden ingevoerd welke de bedragen die door een werkgever gestort worden, vermoed worden gedeeltelijke onvatbaar te zijn voor beslag of overdracht. De beslagene mag met alle middelen van recht bewijzen dat dit niet zo is. Verder werden door de wetgever ook nog codes ingevoerd, om nog meer bescherming te bieden. Dit verplicht de werkgever om een bepaalde code toe te voegen aan een storting op de rekening van de werkgever:

Aan het niet toekennen van deze codes zijn evenwel sancties verbonden, namelijk een geldboete die kan oplopen van 200 tot 5000 EUR. Tevens is de duur van de bescherming beperkt tot 30 dagen. Dit betekent dat de ingeschreven bedragen op een zichtrekening slechts voor deze periode de bescherming tot beperkt beslag genieten. Na deze 30 dagen zijn zij weer volledig beslagbaar.